42.

♫♪♫♪♫

***

~trzy lata później~

Pojechałam załatwić sprawy na mieście, a Tommy został pod opieką Louisa. Obiecał, że nie spuści go z oczu nawet na sekundę zważając na fakt, że jechał razem z chłopakami na tor. Nikki i Izzy wyprowadziły się, bo nie dogadywały się zbytnio z chłopakami i cały czas się kłócili. Pewnego razu wzięły Toma na spacer i go zgubiły. Wkurzyłam się na nie, ale nie tak jak Tommo, który kazał im wypierdalać. Od tego czasu nasz kontakt się urwał.

Ally jechała ze mną, bo chciała kupić sobie jakieś rzeczy, a ja miałam rozmowę z dyrektorką przedszkola, ponieważ razem z Lou doszliśmy do wniosku, że mały musi mieć kontakt z rówieśnikami. Takim oto sposobem chcemy zapisać go do jednego z przedszkoli w Los Angeles. 

***

Do L.A. przeprowadziliśmy się rok temu po tym jak te idiotki zgubiły mojego syna. Dziś Katie razem z Ally pojechały na miasto, a ja z Harrym, Zaynem, Liamem i Tommy’ m do warsztatu naszego kumpla. Było kilka samochodów, a my potrzebowaliśmy części. Ostatnio zacząłem składać wóz razem z młodym.

Szedłem na równi z chłopakami, trzymając Tommy’ go za rączkę w kierunku naszego najlepszego gościa, który załatwia nam różne części. Derek pochylał się nad maską swojego oczojebnego Mercedesa –Benz SLS AMG.

-Yo, Jordan!- krzyknął Malik i przybił z nim sztamę.

-Siema- kiwną do nas głową.- jak tam młody?- przykucnął przy Tommy’ m i podał mu rękę, którą mój syn uścisnął.

-Dobrze- powiedział pewnie.- składamy z tatą autko- mimo, że miał dopiero trzy lata to mówił bardzo płynnie i był śmiałym dzieciakiem. –ale mama nie pozwoliła zabrać silnika z jej auta- skrzyżował ręce na piersi i tupnął nogą, na co Derek się zaśmiał. Ale młody ma rację, bo Katie nie pozwoliła rozebrać swojego Bugatti Super Sport pod pretekstem, że uczciwie go kupiła za ciężko zarobione pieniądze i sama wyremontowała. Nie mówię, że robiła lewe interesy, bo sam wcześniej też takie robiłem, ale to tylko silniki W16 8,0 l 64V DOHC, quad - turbo 1001 KM. Co z tego, że ma najszybszy samochód na świecie? Dla dziecka mogłaby go oddać, ale nie… Phi egoistka.

-Spoko młody, chyba coś dla ciebie znajdę- puścił mu oczko i wszedł do garażu, a my ruszyliśmy za nim. Tommy puścił moją rękę i biegał od jednego samochodu do drugiego. Derek pokazywał nam towar, a my z uwagą oglądaliśmy każdy pokazany przez niego silnik. Po dwudziestu minutach i naradach uznaliśmy, że weźmiemy część z Hennessey Venom GT.

-Młody idziemy- powiedziałem odwracając się do syna, którego nie było. –Tommy! -wrzasnąłem i zacząłem się rozglądać. –Tommy!- powoli zaczynało mnie to wkurwiać. Dobrze wie, że gdy go wołam i gdy jeździ z nami na tor lub do Jordana to ma się nie chować.

-Młody to nie jest śmieszne!- wrzasnął Harry wprost do mojego ucha.

-Kurwa- warknąłem.- Tommy!- wyszedłem przed warsztat i podszedłem do wozu. Prawdopodobne, że tam właśnie siedzi i udaje, że prowadzi. Niestety nie było go ani w furze Zayna, Liama i Harrego. Został tylko mój… i znowu pudło. Za wycieraczką była jedynie karteczka, którą szybko wziąłem do ręki i zacząłem lustrować wzrokiem. Każde przeczytane przeze mnie słowo wprawiało mnie w furię. Złość gromadziła się we mnie, aż w końcu nie wytrzymałem i z całej siły kopnąłem w tej pierdolony wóz!

-Co jest stary, znalazłeś go?- zapytał Liam, a ja w ramach odpowiedzi podałem mu karteluszek.- may mlodego jeśli chcesz go odzyska… to masz peha, bo go nie odamy. To twoje zapłata za błendy przeszłośći. Muwiliśmy, że porzałujesz- skończył i zmarszczył brwi.- co to kurwa za analfabeta pisał. Wcześniej nawet nie zwróciłem uwagi na błędy ortograficzne, a teraz to było mało istotne. Mieli moje dziecko, a jak tylko dowiem się kto porwał mojego synka to rozpierdolę mu łeb i w najlepszym przypadku do końca życia będzie kaleką, a w najgorszym będzie gnił w ziemi.

-Stary znajdziemy go- poklepał mnie po plecach Malik.

Tommy

-O ile wcześniej Katie nie rozpierdoli ci łba- kurwa Harry ma rację. Katie mnie wykastruje za to, że zgubiłem naszego syna.

-Ja pierdole! –po raz kolejny zajebałem w koło, a noga zaczęła pulsować. –Liam zapytaj Jordana czy ma tu monitoring, jeśli tak to zajmij się tym, Malik dzwoń do Brada i powiedz, żeby poinformował wszystkich na torze, żeby go szukali, Harry nie wierzę w to co teraz powiem, ale jedź do domu i zbajeruj Katie- to najgorszy pomysł na jaki mogłem wpaść. Harry nie potrafi trzymać języka za zębami, a teraz proszę go o to, żeby zajął czymś swoją kuzynkę, która ściemę wyczuwa od razu. Tak… jestem samobójcą.- ja jadę szukać- zgniotłem świstek i rzuciłem na miejsce pasażera. Wsiadłem do auta i odpaliłem silnik po czym odjechałem z piskiem opon. Muszę go znaleźć, muszę… nawet jakbym miał przeszukać całą Amerykę, znajdę go. Tego kretyna, który stoi za jego zniknięciem po prostu… niech Bóg ma go w opiece, bo rozjebie go!

***

Razem z Ally postanowiłyśmy wstąpić jeszcze do warsztatu Jonsonów. Mieszkamy tutaj od roku, a jeszcze ich nie odwiedziłam. Pewnym krokiem weszłyśmy do garażu, gdzie pod niebieskim nissanem leżał prawdopodobnie Tomas. Odchrząknęłam głośno, a chłopak wypełznął i otrzepał swoje ubranie umazane w smarze.

-Młoda, co tu robisz?- nie wyglądał na zadowolonego moim widokiem.

-Odwiedzam was? –ciemny blondyn podrapał się zakłopotany w tył głowy.-gdzie Matty?

-Załatwia coś na mieście- machnął ręką. –gdzieś ty się tyle czasu podziewała?

-Tu i tam- zaśmiał się pod nosem, apotem powiedział, że powinnam już iść, bo ma dużo na głowie. Zachowywał się co najmniej dziwacznie. Do domu wróciłyśmy około szóstej po południu. W salonie siedział Harry i o czymś zawzięcie myślał.

-Cześć miśku- Ally od razu się na niego rzuciła i pocałowała. Chłopak zaśmiał się nerwowo po czym powiedział, że bardzo mocno ją kocha i zapytał czy w razie czego może na nią liczyć, gdyby jego życie było zagrożone przez wkurzoną wariatkę. Blondynka zmieszana zgodziła się i obiecała, że zawsze będzie jego księżniczką w lśniącej zbroi i będzie go broniła. –a gdzie reszta?

-Na torze- zmarszczyłam brwi.- znaczy nie! U Jordana, tak u Jordana załatwiają silnik u Dereka!- uśmiechnął się szeroko.

-Tommy był grzeczny?- uniosłam na niego jedną brew, a on otarł krople potu z czoła. Coś mi tu nie pasuje.

-T- tak- przytaknął i starał się przekonać bardziej siebie niż mnie.

-Gdyby coś się wydarzyło, to byś mi powiedział?

-No pewnie- zaśmiał się nerwowo.- za kogo mnie masz? Za frajera? Przecież jesteś moją kuzynką, nie boję się ciebie, nie jesteś walniętą wariatką- śmiał sie rozpaczliwie.

-O której mają przyjechać?

-Jak przyjadą, to będą, nie?- unikał mojego wzroku i włączył telewizję.

-Harry- warknęłam. –gadaj, bo inaczej…

-Nie powiem- wstał z sofy i odsunął się na bezpieczną odległość.

-Masz powiedzieć!- powoli traciłam do tego człowieka resztki cierpliwości.

-Nie mogę, bo mi rozpierdolisz łeb!

-Rozpierdolę ci też coś innego jeśli nie powiesz- wycedziłam przez zaciśnięte zęby. –gadaj!- rzuciłam się na niego, a on uciekał krzycząc, że nigdy nie powie. W czasie tej gonitwy wykręcił numer prawdopodobnie do Louisa i poskarżył się, że psychiczna Katie go goni i grozi upierdoleniem jaj. Upierdolę mu jaja!? Bez przesady, ale… dobra ma rację. Przez dobre dziesięć minut goniłam tego palanta, aż w końcu dorwałam go na placu zabaw. Pieprzony głupek jest szybki! Kiedy skakał przez konika to zahaczył nogą, a ja przygniotłam go własnym ciałem. –gadaj!- syknęłam odwracając go na plecy.

-Jesteś moją kuzynką, a to jest gwałt przy małych dzieciach!- zaczął zamaszyście gestykulować. Matki z dziećmi patrzyły na nas jak na psychicznie chorych oszołomów, ale w tej chwili nie obchodziło mnie to. Przygwoździłam jego nadgarstki do piachu. –Katie złaź ze mnie!- wrzeszczał jak mała dziewczynka.

-Najpierw powiesz mi co się stało.

-Nic, przysięgam!

-Harry!- wrzasnęłam z wyrzutem.

-Porwali go, tylko nie bij w twarz!- zasłonił rękoma buzię.

-Kogo? Louisa?!

-Gorzej…

-Tylko nie mów, że Tommy’ go- zamknął oczy i przygotował się na uderzenie.- mieliście go pilnować- z frustracji uderzyłam w jego klatkę piersiową, na co jęknął. –jak mogliście!? To tylko dziecko! Prosiłam, żebyście na niego uważali, ale nie… przecież pierdolone części są ważniejsze! – zrzucił mnie z siebie, a potem przytulił. Odepchnęłam go- nie dotykaj mnie! Idę szukać mojego syna- wściekła wyszłam z placu zabaw i wykręciłam numer do Brada. Miller odebrał po drugim sygnale.

-Co jest mała?

-Pomóż mi znaleźć Tommy’ go.

-Właśnie go szukam, gdzie jesteś?

-Na placu zabaw, piętnaście minut drogi od naszego domu.

-Okay, czekaj na mnie zaraz tam będę- jak powiedział, tak też się stało. Wsiadłam do samochodu Brada i rozpoczęliśmy poszukiwania. Przyjaciel opowiedział mi, że Louis gdy tylko spostrzegł, że małego nie ma zadzwonił do niego i prosił o pomoc. Od jakiś dwóch godzin przeczesują całe Los Angeles, a ludzie Brada starają się namierzyć samochód, który uprowadził moje dziecko. Około godziny dwunastej odwiózł mnie pod dom, gdzie był już Zayn i Liam. Obaj pracowali przy komputerze i starali się identyfikować porywacza. Odrzucali potencjalnych podejrzanych i osoby, którym wcześniej się narazili.

-Zayn- jęknęłam, a ich wzrok momentalnie powędrował na moją osobę.

-Przepraszam, jestem idiotą powinienem go pilnować- wypalił na wstępie, a potem schował mnie w swoich silnych ramionach.

-Kurwa- mruknął Payne, a my usiedliśmy na sofie obok niego. – za cholerę nie mogę tego rozgryźć, jakby taki ktoś w ogóle nie istniał. Zawsze są jakieś ślady, no kurwa zawsze- Liam ze wściekłości uderzył w laptopa. –ten ktoś to… -przeczesał dłońmi włosy i oparł głowę o zagłówek, głęboko wzdychając.

 ***

-Gdzie jedzmy?

-Zamknij się gówniarzu- warknąłem, zirytowany tym dzieckiem. Nie wiem jak oni z nim wytrzymują, ale ja po kilku godzinach mam już dość.

-A tata z mamusią wiedzę, że jedziemy na wycieczkę?

-Masz ty szczeniaku jakiś wyłącznik!?

-Tatuś powiedział, że kupi mi pieska- uśmiech z jego ust nie schodził nawet na sekundę.

-Po pierwsze to nie jest wycieczka, po drugie mam wyjebane na to co obiecał ci Tomlinson, a po trzecie i ostatnie zamknij się w końcu!- wrzasnąłem wkurwiony i starałem się skupić na drodze, ale ten bachor cały czas zadawał durne pytania, albo opowiadał czego naobiecywał mu Louis, Katie i reszta. Rozpieszczony smarkacz!

***

Do domu wróciłem po dwóch dniach całkowicie nieprzytomny. Nie spałem, tylko szukałem młodego. To jest kurwa nie możliwe, żeby zniknął bez śladu! W salonie na kanapie spała Katie. Brunetka miała worki pod oczami i wyglądała paskudnie. Okryłem ją szczelniej kocem i włączyłem komputer, żeby sprawdzić co znalazł Liam. Niestety nie było żadnych informacji. Przeczesałem ręką włosy, ziewając przy tym.

-Loui- przekręciłem głowę i zobaczyłem Katie, która nie wyglądała najlepiej. –powiedz, że go znalazłeś- jęknęła rozpaczliwie, a ja spuściłem tylko głowę.

-Jestem idiotą, wiem. Powinienem go pilnować, ale zawsze biegał między autami i nic się nie działo- zacząłem się tłumaczyć. Nie patrzyłem na nią, bo nie chciałem widzieć tego rozczarowania w jej oczach. Nagle poczułem jak chude ramiona oplatają moje ciało. Dziewczyna schowała głowę w zagłębieniu mojej szyi i cichutko płakała. –kicia, nie płacz. Obiecuję, że go znajdę i rozpierdolę tego analfabetę- warknąłem, a ona się odsunęła. –co?

-Analfabetę?- prychnęła ze zmarszczonymi brwiami, dlatego wyjąłem z kieszeni pognieciony kawałek papieru i jej podałem. Chwilę lustrowała tekst, a jej zmartwienie powoli zmieniało się w wściekłość… wręcz wkurwienie. Mogłaby teraz wydrapać mi oczy, a w najgorszym przypadku byłoby już po mnie. Zgniotła kartkę i rzuciła na stół.- zapierdolę tego gnoja- warknęła i wstała kierując się w stronę drzwi.

-Katie, czekaj!- wrzasnąłem za nią i wybiegłem. Brunetka wsiadła do swojego Bugatti, ale zdążyłem zająć na miejscu pasażera. Uruchomiła silnik i odjechała z piskiem opon. Gdyby nie fakt, że teraz jest niepoczytalna, ponieważ porwali nam dziecko, to uznałbym, że jest wariatką, która chce mnie zabić swoją szybką jazdą i zbyt gwałtownymi zakrętami – sam nie jeżdżę lepiej, ale bez przesady. Niebieskooka w ciągu dziesięciu minut zajechała pod warsztat tych ciuli Jonsonów. Weszła do środka niczym boss i szukała ich wzrokiem.  

-Mogę w czyść pomóc- wyszła do nas jakaś plastikowa dziunia w kusej kiecce oraz długich tipsach.- no heej- zaćwierkała w moim kierunku, na co kiwnąłem tylko głową z ustami zaciśniętymi w wąską linijkę. Katie głośno odchrząknęła, zwracając tym samym na siebie uwagę blondynki. –masz jakiś problem?- syknęła w jej stronę.

-Gdzie Matty?- wycedziła przez zaciśnięte zęby.

-Wyjechał, musiał załatwić sprawy- powiedziała, oglądając swoje paznokcie. – ale nie powiem ci gdzie- tego nie musiała mówić.

-Zapierdolę cie szmato- syknęła, a potem niczym prawdziwa kocica rzuciła się na nią i zaczęła ciągnąć za włosy. To były prawdziwe kocie zapasy. Blondyna piszczała, a Katie cały czas ją wyzywała.

-Ej! Co wy odpierdalacie?!- na pomoc tej blond zdzirze przyszedł Tomas, odciągnął ją na bezpieczną odległość i zasłonił swoim ciałem.- zrób coś z tą pieprzoną wariatką!- skierował w moim kierunku.

-Katie, chodź- pokiwała przecząco głową, na co westchnąłem. Nie miałem dziś na nic siły, jestem wypompowany z sił. Od dwóch dni nie spałem i nic nie jadłem.

-Nie, dopóki on- skazała na Jonsona.- nie powie, gdzie jest Matty!- tupnęła nogą i skrzyżowała ręce na piersi.

-Po co ci mój brat? Nagle zaczęłaś się nim interesować, po tylu latach uczucia się w tobie ożywiły?- prychnął, a ona już szykowała się do kolejnego ataku, ale w porę ją złapałem.

-Ten chuj porwał mojego syna- to zadziałało na mnie jak płachta na byka. Rzuciłem się na tego ciula i zacząłem okładać. Nie pozostawał mi dłużny, ale to on więcej razy oberwał, adrenalina wyeliminowała moje zmęczenie i teraz byłem tylko wściekły. W warsztacie dało się jedynie słyszeć pisk tej tapeciary. –Loui chodź- James złapała mnie za barki i odciągnęła, a właściwie to próbowała. Uderzyłem go ostatni raz w oko i wstałem.

-Gdzie on jest?- warknąłem, ale nie doczekałem się odpowiedzi.

-Chodź- brunetka złapała za moje ramie i wyprowadziła z warsztatu. Wpakowała mnie do samochodu i usiadła na miejscu kierowcy. Złapała telefon i wybrała jakiś numer, potem przyłożyła komórkę do ucha. –no nareszcie- westchnęła.-… gdzie jesteś?… może dlatego, że porwałeś moje dziecko?!- teraz już wiedziałem, że rozmawia z tym chujem. Wyrwałem jej urządzenie i sam zacząłem z nim gadać.

-Słuchaj jebany skurwielu, jeśli chociaż włos spadnie z jego główki to cie zapierdolę!

-Louis, miło cie słyszeć- zaśmiał się, co jeszcze bardziej wyprowadziło mnie z równowagi. Przez niego moje plany diabli wzięli.

-Gadasz z moim tatą? – w tle dało się słyszeć głos Tommy’ go.

-Zamknij się smarku- warknął.- czy ten gówniarz kiedyś się zamyka?

-Nie nazywaj go tak- wycedziłem przez zaciśnięte zęby.- co mam zrobić, żeby go odzyskać?

-Typowy Tomlinson od razu przechodzi do rzeczy- zaśmiał się.

-Znasz mnie jak mało kto- mój głos był przesiąknięty sarkazmem.

-Chcę Katie- rozłączył się.

-Loui- złapała mnie za ramię i lekko potrząsnęła. –Loui- podałem jej telefon.- Louis, do cholery!- wściekły na nią spojrzałem. –co powiedział? Czego chce w zamian za Tommy’ go?

-Chce… ciebie. 

__________________________________________

Epilog już wkrótce!! Tymczasem ZASKOCZCIE mnie komentarzami!! 

Buźka miśki ;**